Күлекбаевтың қолынан оққа ұшқан марқұм полицей А.Ғалиевтің жары Анар Асанова қайғылы оқиғадан кейін бірнеше жыл өтсе де, әлі де өзіне оңай соқпайтынын айтады.

“Жан-жарымнан айырылып, жалғыз өмір сүру, бала-шағаны жалғыз асырау оңай емес. Ол адам да қиналуы керек. Қаншама адамның өміріне зиян келтіргенін сезінуі керек. Қаншама баланың көз жасына қалды, қаншама әйел жесір қалды”, – дейді ол.

2016 жылы Алматы қаласының мамандандырылған соты Күлекбаевты өлім жазасына кескен. Алайда мораторийге байланысты бастапқыда Арқалықтағы түрмеге жіберілген. Ал 2021 жылдан бастап еліміздегі өмір бойына сотталғандар отыратын жалғыз мекеме – ”Қара бүркіт” түрмесінде жазасын өтеп жатыр.

"Күлекбаев осы колонияға түскен кезде тұйық болды. Ол кезде ол радикалды көзқарасынан әлі де оңалмаған. Ол камерада оқшау отырады, ешкіммен байланыспайды. Тек колония қызметкерлерімен (сөйлеседі – еск.). Кейде ол психологтармен және теологтармен әңгімелеседі", – дейді колония бастығы Дархан Нұрекешев.

Руслан Күлекбаев сотталғаннан бері алғаш рет камераға ағынан жарылды.

“Мен сотта “Уаллахи, мені тіпті ату жазасынан ауыр жазаға кессе де, мен үшін түк емес” деген едім. Кешегі жағдайды көрген кезде сондай қатігез болған екенмін ғой деймін. Мен адастым. Дұрыс білім алмадым. Негізгі білімді алмай жатып, жоғарыға кетіп қалдым, яғни қылыш көтеруге дейін кетіп қалдым. Болған іс болды. Мен оларға (туыстарына) қайтарып бере алмаймын. Егер мені кешірсеңіздер, бұл сіздерден маған жасаған жақсылық”, – дейді ол.